شب یلدا ز راه آمد دوباره        بگیر ای دوست! از غمها کناره

شب شادی وشور و مهربانی است        زمان همدلی و همزبانی است

در آن دیدارها تا تازه گردد        محبت نیز بی اندازه گـردد

به هرجا محفلی گرم و صمیمی است      که مهمانی درآن رسمی قدیمی است

به دور هم تمام اهل فامیل         شده بر پا بساط میوه – آجیل

ز خوردن خوردنِ این شام چلّه         شود مهمان حسابی چاق و چلّه!!

همه با انتظاری عاشقانه         نظر دارند سوی هندوانه!

نشسته با تفاخر  توی سینی          کنارش چاقویی را هم ببینی

چو گردد قاچ قاچ آن هندوانه          شود آب از لب و لوچه روانه!

بساط خنده و شادی فراهم         اس ام اس می رسد پشت سر هم

جوانان آن طرف تر  جوک بگویند         دل از گرد و غبار غم بشویند

کسی را گر صدایی نیم دانگ است         در این محفل پی تولید بانگ است!!

زند با “ای دل ای دل”  زیر آواز         ز بعد آن  “هاهاها”یی کند ساز!

ببندد چشم و جنباند سرش را         بخواند شعرهای از برش را!

چنین با شور و نغمه – شعر و دستان        خرامان می رسد از ره زمستان

شمردم من ز چلّه تا به نوروز        نمانده هیچ؛ جز  هشتاد و نه روز !

کنون معکوس بشمارید یاران        که در راه است فصل نوبهاران…