طعنه از دشمنت، ای دوست شنیدن تا کی؟ /  به بدن پیرهن صبر دریدن تا کی؟

پیش رو بودن و روی تو ندیدن تا کی؟ /   بار هجران تو بر دوش کشیدن تا کی؟

ما غرق ساحل دریا هستیم /  مانند جزیره های تنها هستیم

دیدیم چرا نیامدی حق داری!  /  تعطیل تر از جمعه خود ما هستیم!!

مولا شنیدیم لاله‌ها را دوست داری /  آینه‌های آشنا را دوست داری

با یاد قرآنی که بر نی خوانده می‌شد /  صوت مناجات و دعا را دوست داری

مولا شنیدم نی حکایت کرد از تو /  می‌گفت دل‌های رها را دوست داری

مولا شنیدم در مقام آسمان‌ها /  تنها مقام کربلا را دوست داری

از اهل بیتت از دلت پیداست بسیار /  آتش گرفتن را دوست داری

مولا اگرچه این لیاقت را نداریم /  اما بگو ایا تو ما را دوست داری؟!